ประวัติ แกรี่ เพลเยอร์

แกรี่ เพลเยอร์ 

หากจะพูดถึง “บิ๊กทรี” แล้ว มีไม่กี่คนที่จะนึกถึงชื่อของ แกรี่ เพลเยอร์ ขณะที่ชื่อของ แจ๊ค นิคลอส และ อาร์โนลด์ พาล์มเมอร์ เจ้าตำนานกอล์ฟดูจะเป็นชื่อที่ผุดขึ้นมาในใจก่อนเสมอ
 
แต่คงจะมีไม่กี่คนที่จะเล่นกอล์ฟอย่างทุ่มเทสุดหัวใจเหมือนอย่างที่นักกอล์ฟร่างเล็ก จากอัฟริกาใต้คนนี้ทำ เพราะเขาต้องเหนื่อยหนักกว่าใคร เพื่อให้ปมด้อยเรื่องรูปร่าง ไม่เป็นอุปสรรคต่อการเป็นนักกอล์ฟอาชีพของเขา แน่นอนว่าชัยชนะกว่า 100 ทัวร์นาเม้นท์ทั่วโลก การันตีข้อความดังกล่าวได้เป็นอย่างดี และยิ่งกว่าชัดเจนหากรู้ว่าเขาเคยกวาดตำแหน่งแชมป์จาก เมเจอร์ แชมเปี้ยนชิพ มาแล้วถึง 9 ครั้ง

แกรี่ เพลเยอร์ เป็นนักกอล์ฟที่เก่งฉกาจอย่างหาตัวจับยากอีกคนหนึ่งที่ไม่ใช่ชาวอเมริกัน ยุครุ่งเรืองสุดขีดของ “บิ๊กทรี” ที่แม้จะกวาดตำแหน่งแชมป์จากรายการเมเจอร์กันเป็นว่าเล่น แต่น่าแปลกที่ไม่มีใครกล้ำกรายหรือเฉียดตำแหน่งแชมป์รายการ เดอะ มาสเตอร์ ได้เลย ยกเว้น แกรี่ เพลเยอร์ ซึ่งนับเป็นนักกอล์ฟอาชีพคนที่สามต่อจาก เบน โฮแกน และ ยีน ซาราเซ่น ที่คว้าตำแหน่งแชมป์รายการเมเจอร์กลับมานอนกอดได้ครบทุกรายการ
 
ด้วยความมุ่มมั่นและเอาใจใส่อย่างจริงจังกับเกมกอล์ฟ ทำให้ แกรี่ เพลเยอร์ ในวัย 60 ปี แตกต่างตากคนในวัยเดียวกันอย่างสิ้นเชิง เพราะเขายังคงมีรูปร่างกระชับ กล้ามเนื้อแข็งแรงโดยเฉพาะหน้าท้องที่แบนราบจากการออกกำลังกายหน้าท้อง หรือซิทอัพ เป็นประจำนับร้อยครั้งต่อวัน และไม่ใช่เรื่องแปลก หากเขาจะยังคงเก็บเกี่ยวเอาชัยชนะ จากรายการ ยูเอส ซีเนียร์ ทัวร์ เรื่อยๆ
 
สาเหตุหนึ่งที่ทำให้ แกรี่ เพลยเยอร์ มุมานะขนาดนี้ เพราะเคยถูกสบประมาทมาตลอด เริ่มตั้งแต่มาถึงอังกฤษใหม่ๆ ในช่วงปี 1955 และเมื่อเขาตัดสินใจเล่นกอล์ฟอาชีพ ก็ถูกดูแคลนให้ไปหางานอย่างอื่นทำดีกว่า เนื่องด้วยรูปร่างที่เล็กจ้อย และการจับกริฟแบบแข็งกระด้าง ทว่าหลังจากนั้นเพียง 10 ปี พวกที่เคยดูถูก แกรี่ เพลเยอร์ ทุกคนก็รู้ว่าพวกเขาเหล่านั้นเข้าใจผิด เพราะนักหวดร่างเล็ก จนกรอบในวันนั้นได้กลายมาเป็นคนที่มีเงินรายได้จากการแข่งขัน นับล้านเหรียฐสหรัฐฯ
 
สิ่งเหล่านี้ ไม่ได้มาจากพรสวรรค์เท่านั้น แต่มาจากความอุตสาหะของเขาด้วย เขาหมั่นฝึกฝนและขอคำแนะนำจากโปรกอล์ฟชาวอังกฤษมาตลอด แม้จะถูกบ่ายเบี่ยงด้วยคำว่า “ขอโทษนะ แกรี่ วันนี้ไม่ว่างไว้ทีหลังแล้วกัน” แต่เขาก็ไม่เคยย่อท้อ จนในที่สุด เขาก็สามารถหาจุดอ่อน จุดแข็งและแก้ไขข้อผิดพลาดได้ด้วยตัวเอง
 
ตัวอย่างที่น่าชื่นชมอย่างยิ่งคือ เมื่อครั้งที่เขาเข้าร่วมแข่งขันในรายการ บริติช โอเพ่น เป็นครั้งแรก เขาไม่มีเงินติดตัวไปมากนัก ดังนั้นในคืนแรก เขาจึงต้องไปอาศัยนอนพักข้างๆ หลุมซ้อมระเบิดทรายที่สนามเซนต์ แอนดรูว
 
จนถึงวันนี้ ไม่มีใครประเมินค่าของเขาต่ำอีกเลย แถมได้รับยกย่องว่า เป็นปรมาจารย์แห่งกอล์ฟ อีกด้วย