Remember the titans สีผิวไม่ได้แบ่งแยก แต่ทัศนคติต่างหากที่แบ่งแยกเรา

          ภาพยนต์เรื่อง Remember the titans เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงในช่วงปี 1971 ของเมือง อเล็กซานเดรีย ในรัฐ เวอร์จิเนีย ที่กำลังเผชิญการแบ่งแยกสีผิวขั้นรุนแรงที่ก่อให้เกิดจราจล และโรงเรียน T. C. Williams High School ถูกทางการออกคำสั่งให้รวมโรงเรียนระหว่างคนผิวสีกับคนขาวเข้าด้วยกันจึงทำให้เป็นประเด็นที่ร้อนระอุขึ้นทั้งทางด้านสังคมและในโรงเรียน



          หนังเล่าเรื่องของ Herman Boone โค้ชทีมอเมริกันฟุตบอลระดับมัธยมทีม T.C. Williams ที่ต้องเข้ามารวมทีมระหว่างคนดำและคนขาว โดยมีผู้ช่วยโค้ช Bill Yoast คนผิวขาวเป็นคนช่วยดูเกมรับ ต้องมาปั้นทีมที่ไม่แบ่งแยกสีผิวทีมแรกของอเมริกาขึ้นมา แน่นอนว่าไม่มีทางเป็นไปอย่างราบรื่น คนผิวขาวนั้นไม่ชอบคนผิวดำอยู่แล้วไม่ว่าจะเกิดมาในครอบครัวแบบไหน ขณะที่คนผิวดำก็เกลียดพวกผิวขาวเช่นกันพวกเขามองว่ารัฐให้อภิสิทธิ์พวกผิวขาวมากกว่าพวกตน เกิดความคลั่งแค้นในใจและถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่น การรวมตัวกันนั้นจึงเป็นเรื่องยากมากๆในสมัยนั้น

 

          ไม่ว่าจะเป็นสังคม, การทำงาน การแบ่งแยกสีผิวยังคงดุเดือด แต่ถ้าจะมีสถานที่ซักแห่งหนึ่งที่คนผิวขาวและคนผิวสีสามารถอยู่ร่วมกันได้ด้วยความสามัคคีแล้วล่ะก็ มันคงเป็นในทีมฟุตบอลนี่แหละ แต่ขั้นการขจัดอคิติที่อยู่ในใจของแต่ละคนออกไปนั้นต้องใช้มากกว่าการพูดให้คิด หรือวลีเด็ดที่โดนใจ ดังนั้นโค้ช Herman Boone จึงพากลุ่มนักกีฬาของพวกเขาไปเข้าแคมป์ฝึกซ้อมละลายพฤติกรรม จัดให้คนผิวสีนั่งรถบัสคู่กับคนขาว และให้นอนในห้องเดียวกัน แน่นอนว่าเสือมาเจอกับเสือย่อมกระทบกระทั่งกันอยู่แล้ว Gerry Bertier หนุ่มผิวขาวผู้เล่นระดับออลอเมริกันและเป็นกัปตันทีม ต่อยกับ Julius Campbell หนุ่มผิวสีจนโดนลงโทษ

ทัศนคติสะท้อนถึงผู้นำ

          ทั้ง Gerry Bertier และJulius Campbell แน่นอนว่าทั้งคู่มีทัศนคติที่ไม่ตรงกัน แต่ Bertier นั้นมองประโยชน์ของทีมเป็นหลัก เขารู้มุมมองของเขาต่อทีม และวันหนึ่งหลังจากซ้อมหนักเขาเคลียร์แนวทางการเล่นกับ Julius Campbell และเกือบทะเลาะกันแต่เขากลับเห็นมุมมองของCampbell และทำให้เขาเริ่มคิดได้ หลังจากนั้นทั้งคู่ก็เล่นเข้าขากันสุดๆจนสนิทกันถือเป็นความสำเร็จเล็กๆของโค้ช Herman Boone ที่ทำให้คนขาวกับคนผิวดำเริ่มไว้วางใจซึ่งกันและกัน

 

 

แพ้นัดเดียวไล่ออก

          เราเปลี่ยนทัศนคติของคนทั้งโลกไม่ได้ แต่เราสามารถทำให้เป็นแบบอย่างว่าการรวมกันเป็นทีมโดยไม่แบ่งแยกสีผิวนั้นทำให้เราแข็งแกร่งและประสบความสำเร็จได้ไม่แพ้กัน อย่างไรก็ตามคณะกรรมการโรงเรียนคิดว่าแคมป์ฝึกซ้อมละลายพฤติกรรมของโค้ช Boone ล้มเหลว และถ้าแพ้เพียงนัดเดียวก็จะโดนไล่ออกทันที อย่างไรก็ตามแคมป์ละลายพฤติกรรมไม่ได้ล้มเหลวโค้ช Booneสร้างสายสัมพันธ์ ให้เกิดขึ้นในทีมและก่อนแข่งขันเกมแรกเขาบอกกับลูกทีมว่า "คืนนี้คู่แข่งเราเป็นโรงเรียนคนขาวล้วนเหมือนกับโรงเรียนอื่นๆ พวกเขาไม่ต้องพะวงเรื่องสีผิวแต่เราต้อง ,แต่มันกลับทำให้เราแกร่งยิ่งขึ้น ผมขอบอกว่าจงอย่ายอมให้อะไร,สิ่งใด, มาแทรกระหว่างเราและทำลายพวกเราได้"

 

          หลังจากนั้นพวกเขากรุยทางสู่ตำนานไร้พ่ายเก็บชัยชนะ 13 เกมรวดของทีมที่ไม่แบ่งแยกสีผิวทีมแรกของอเมริกาที่คว้าแชมป์ระดับรัฐของเวอร์จิเนียได้สำเร็จ แม้ว่าสังคมภายนอกผู้คนจะยังละอคติที่มีต่อกันไม่ได้ แต่ความสำเร็จของ ไททัน ทีมนี้เป็นหนึ่งในก้าวเล็กๆที่สำคัญที่พิสูจน์ว่ามนุษยชาติอยู่ร่วมกันได้อย่างผาสุขโดยไม่มีเรื่องของสีผิวมาแบ่งแยก